De Roep van de Semantron

Onder Museum Belvédère door stroomt het Grand Canal. Het rechte water en de flankerende bosschages vormen een merkwaardig contrast met de weelderige natuur elders in het parklandschap. Over het water is een drijvende brug gebouwd met in het midden een stellage met grote horizontale houten panelen: de semantron. Terwijl het publiek plaatsneemt op een lange rij banken aan weerszijden van het kanaal, hoort men de oproep van de semantron waarop ritmisch wordt geslagen. Opeens klinken er antwoorden van alle kanten en het stuk begint.

Neobarok

Eeuwen geleden gingen de bewoners van het landgoed op zoek naar een nieuwe verhouding tussen mens en natuur. Zij kozen aanvankelijk voor een barokke benadering, waarin de mens heerst over de natuur. Het neobarokke museumpark verwijst ernaar, maar becommentarieert het ook, zoals met een eigenwijs meanderend paadje, dat de geometrische vlakken doorsnijdt.

Semantron gaat over het balanceren van de tegenstrijdigheden die mens, techniek en natuur met elkaar verbinden.

In opdracht van Oranjewoud Festival schreef de Griekse componist Aspasia Nasopoulou De Roep van de Semantron, een locatiespecifiek werk voor saxofoonkwartet en twee slagwerkers met deze gegevens als uitgangspunt.

Meanderend pad

Het publiek luistert naar het slaan op de panelen zoals dat in traditionele kloosters in de Balkan en verder oostelijk wordt gehanteerd als alarm of als oproep tot gebed. De vier saxofoons imiteren de natuur maar willen haar ook vervolmaken, net zoals de mens. Het samenspel van hout- en metaalklanken creëert zowel een contrast als verbinding alsof het de luisteraar wil uitnodigen een ander pad te kiezen dat afwijkt van de rechte lijn.

Andere uitvoeringen

Zaterdag 27 mei – 20.15 uur

Zondag 28 mei – 17.15 uur

Zondag 28 mei – 18.15 uur